- Língua portuguesa
- Bilingues
- Verbos
Portugueses
ma.ri.qui.ce
mɐriˈkis(ə)
mɐriˈkis(ə)nome feminino
1.
δειλία
rapaz medroso, que até chateia com a sua mariquice
φοβητσιάρικο αγόρι, που σου τη δίνει με τη δειλία του
2.
coloquial, pejorativo μπινελίκι neutro
atitude efeminada que revela mariquice
θηλυπρεπής συμπεριφορά που προδίδει μπινελίκι
3.
coloquial, pejorativo λόξα, ιδιοτροπία
lá estás tu com as tuas mariquices!
άντε πάλι, εσύ και οι λόξες σου!
4.
coloquial, pejorativo θηλυπρεπής στάση
infelizmente, puseram-se a gozar com as mariquices dele
δυστυχώς, βάλθηκαν να κοροϊδεύουν τις θηλυπρεπείς στάσεις του
Partilhar
Como referenciar 
Porto Editora – mariquice no Dicionário infopédia de Português - Grego [em linha]. Porto: Porto Editora. [consult. 2024-12-12 16:27:24]. Disponível em
